26 kwietnia 2023 roku podczas kolejnego spotkania Dyskusyjnego Klubu Książki i Filmu w Wypożyczalni nr 16 rozmawialiśmy o jednej z najpopularniejszych na świecie powieści „Pachnidło” niemieckiego pisarza Patricka Süskinda oraz ekranizacji pod tytułem „Pachnidło: Historia Mordercy” w reżyserii Toma Tykwera z 2006 roku.
W slumsach osiemnastowiecznej Francji rodzi się Jean-Baptiste Grenouille. Ma wspaniały dar – węch absolutny. Zostaje zatrudniony u wybitnego paryskiego perfumiarza, który uczy go wykorzystywać ten dar do tworzenia unikatowych perfum. Nie jest to dla niego wystarczające. Chce za wszelką cenę uchwycić zapachy przedmiotów – mosiężnej klamki czy świeżo ściętego drzewa. Pewnego dnia jego nos wychwytuje nutę zapachu, który doprowadzi go do obsesji, przerażającej misji stworzenia perfum idealnych – zapachu pięknej młodej dziewicy. Opowiedziana z olśniewającą błyskotliwością narracji, „Pachnidło” to zapadająca w pamięć opowieść o morderstwie i zmysłowej deprawacji.
Podczas dyskusji uczestnicy skupili się na porównaniu dwóch różnych form tego dzieła i wyrażeniu swoich wrażeń związanych z każdą z nich. Książka „Pachnidło” została doceniona za unikalną i niezwykle oryginalną koncepcję, którą przedstawia autor. Czytelnicy wskazywali na niezwykłe zdolności Süskinda do kreowania atmosfery i psychologii postaci, a także na głębokie refleksje nad naturą zła i obsesyjnością. Językowy rozmach i finezja narracyjna były podkreślane jako elementy, które wpływają na silne wrażenie czytelnicze.
Przejście do filmowej adaptacji Toma Tykwera było przedmiotem dyskusji, gdzie uczestnicy analizowali, w jaki sposób reżyser zinterpretował literacki pierwowzór. Wspomniano o starannym doborze aktorskim, zwłaszcza roli Bena Whishawa jako głównej postaci, oraz o efektach wizualnych, które doskonale oddały atmosferę powieści. Podkreślono również, że Tykwer umiejętnie wykorzystał środki filmowe, aby przekazać widzom intensywność i surrealistyczny charakter historii. W trakcie dyskusji poruszono również kwestię różnic między książką a filmem. Niektórzy uczestnicy zauważyli, że choć obie formy mają swoje unikalne zalety, to filmowa adaptacja mogła nieco uproszczać skomplikowane wątki czy zjawiska obecne w książce. Niemniej jednak, większość zgodziła się, że obie formy sztuki są wartościowe i stanowią fascynujące dzieła.
Podsumowując, dyskusja w klubie książkowym na temat „Pachnidła” skoncentrowała się na uznaniu oryginalności literackiego dzieła Süskinda oraz na pozytywnym odbiorze filmowej adaptacji Tykwera. Debatujący zwracali uwagę na różnice, ale także na mocne strony obu form artystycznych, co przyczyniło się do pełniejszego zrozumienia i docenienia tego niezwykłego dzieła.
Zdjęcie: plakat do filmu Pachnidło, autor @lou2209
Logo DKKiF: Book by Komkrit Noenpoempisut from the Noun Project