„Wilk stepowy” Hermann Hesse oraz Fred Haines i 5 urodziny klubu – spotkanie DKKiF

grafika przedstawiająca zdjęcie plakatu do filmu wilk stepowy a na nim napisy: wilk stepowy, hermann hesse, reż. fred haines, logo dkkif z napisem dkkif, czapeczką urodzinową oraz napisem 5 lat! oraz na dole powtarzający się kilka razy napis dyskusyjny klub książki i filmu
grafika z logiem DKKiF z czapeczką urodzinową oraz napisem: 5 lat! DKKiF na tle powtarzającego się wzoru z książek oraz napisami: Dyskusyjny Klub Książki i Filmu w Wypożyczalni nr 16 na Żoliborzu

W maju świętowaliśmy 5 urodziny DKKiF! Dokładnie 5 lat temu, w maju 2019 roku odbyła się pierwsza dyskusja w naszym klubie, podczas której dyskutowaliśmy o „Morderstwie w Orient Expressie” i licznych, kultowych ekranizacjach najbardziej znanego kryminału Agathy Christie. Przez 5 lat “przewinęło” się co najmniej 50 członków. Odbyło się 36 spotkań, w tym 3 organizacyjne. Po 7 spotkaniach DKKiF zawiesił swoją działalność na prawie 2 lata. Powodem była Pandemia COVID-19. Od października 2021 DKKiF działa już jednak regularnie i przyciąga coraz to liczniejsze grono miłośników książek i filmów! Czasami na spotkaniach jest nas nawet ponad 15-ścioro!

Podczas jubileuszowego spotkania DKKiF, uczestnicy podjęli się analizy kultowej powieści Hermanna Hessego Wilk stepowy oraz jej adaptacji filmowej w reżyserii Freda Hainesa z 1974 roku. Było to wyjątkowe wydarzenie, które nie tylko połączyło pasję do literatury i kina, ale również stało się okazją do refleksji nad pięcioletnią działalnością klubu.

Uczciliśmy tę rocznicę spotkaniem na tarasie przy Wypożyczalni nr 16. Był też tort!

Dyskusja nad powieścią Hessego rozpoczęła się od omówienia głównego bohatera, Harry’ego Hallera, i jego wewnętrznego konfliktu między „wilkiem” – dziką, aspołeczną stroną jego natury, a „człowiekiem” – pragnącym ładu i duchowego spełnienia. Uczestnicy podkreślali, że książka to nie tylko studium psychologiczne, ale także filozoficzne dzieło dotykające kwestii alienacji, tożsamości i sensu życia.

Wielu uczestników zauważyło, że „Wilk stepowy” wciąż pozostaje aktualny, szczególnie w odniesieniu do współczesnego poczucia wyobcowania w społeczeństwie konsumpcyjnym. Dyskutowano o metaforycznym znaczeniu Magicznego Teatru jako przestrzeni samopoznania i konfrontacji z własnymi lękami, a także o roli Hermine i Pabla jako przewodników Harry’ego w jego duchowej podróży.

Język Hessego, bogaty w symbolikę i emocjonalną głębię, został doceniony jako kluczowy element, który pozwala czytelnikowi zanurzyć się w psychikę bohatera. Niektórzy zwracali jednak uwagę, że dla współczesnych czytelników styl powieści może być momentami zbyt ciężki, wymagający dużego skupienia.

Adaptacja filmowa Freda Hainesa wywołała mieszane uczucia. Klubowicze zgodzili się, że ekranizacja, choć ambitna, nie do końca oddała wielowymiarowość powieści Hessego. Film został doceniony za próbę przeniesienia psychodelicznej atmosfery Magicznego Teatru, ale techniczne ograniczenia i styl charakterystyczny dla lat 60. (psychodeliczne obrazy i eksperymentalne efekty) nie każdemu przypadły do gustu.

Występ Maxa von Sydowa jako Harry’ego Hallera został oceniony jako mocny punkt filmu. Aktor oddał melancholię i wewnętrzne rozdarcie bohatera, choć niektórzy uczestnicy uznali, że narracja filmowa spłaszczyła jego psychologiczną głębię. Wątek relacji z Hermine, granej przez Dominique Sanda, wzbudził podobne opinie – choć była to kluczowa część historii, nie udało się w pełni uchwycić jej złożoności i znaczenia.

Część uczestników zwróciła uwagę na trudność w adaptacji tak filozoficznego dzieła jak „Wilk stepowy”, wskazując, że Hainesa można pochwalić za odwagę, ale film nie osiągnął artystycznej doskonałości książki.

Spotkanie miało szczególny charakter ze względu na jubileusz 5-lecia DKKiF. Uczestnicy podzielili się wspomnieniami o ulubionych książkach i filmach omawianych w ciągu tych lat. Dyskusja nad „Wilkiem stepowym” stała się również okazją do refleksji nad sensem istnienia klubu jako przestrzeni dla dialogu, wymiany myśli i wspólnego odkrywania literatury i kina.

Podsumowując, książka Hessego została uznana za niezwykle wartościową, choć wymagającą intelektualnie i emocjonalnie. Film Hainesa, choć daleki od ideału, dostarczył ciekawych punktów do rozmowy o wyzwaniach związanych z adaptacją literatury filozoficznej. Spotkanie zakończyło się symbolicznym toastem za kolejne lata pasji do książek i filmów.

Zdjęcie: zdjęcie plakatu do filmu WIlk stepowy z 1974 roku. Copyright is believed to belong to the distributor of the film, Design Research or the publisher of the film (D-R Films and ProduFilm Gmbh)
Logo DKKiF: Book by Komkrit Noenpoempisut from the Noun Project