24 maja 2023 spotkaliśmy się by rozmawiać o „Śniadaniu u Tiffany’ego” Trumana Capote i legendarnej już ekranizacji Blake’a Edwardsa z 1961 roku. Było to 5 w tym roku spotkanie Dyskusyjnego Klubu Książki i Filmu w Wypożyczalni nr 16.
„Śniadanie u Tiffany’ego” to opowiadanie Trumana Capote’a wydane w 1958 roku. Główna bohaterka, Holly Golightly, to jedna z najbardziej znanych kreacji pisarza oraz ikona kultury amerykańskiej. Jesienią 1943 roku anonimowy narrator zaprzyjaźnia się z Holly Golightly, która nazywa go „Fred” (od imienia jej starszego brata). Oboje mieszkają w apartamencie mieszczącym się w dzielnicy Upper East Side na Manhattanie. Holly (18-19 lat) jest dziewczyną ze wsi, która stała się stałą bywalczynią drogich kawiarni. Nie ma pracy, ale utrzymuje się dzięki zamożnym mężczyznom, którzy zabierają ją do klubów i restauracji oraz dają jej pieniądze i drogie prezenty. Holly lubi szokować ludzi starannie dobierając smaczki ze swojego życia prywatnego albo wyrażając bez ogródek poglądy na różne tematy. Przez kolejny rok powoli pozwala „Fredowi”, który jest zafascynowany jej stylem życia, lepiej się poznać.
Podczas dyskusji uczestnicy zgłębili zarówno literackie aspekty oryginału, jak i sposób, w jaki został on przeniesiony na ekran. W kontekście samego opowiadania, czytelnicy podkreślali niezwykłą postać Holly Golightly, uosabiającą swobodę, nonszalancję i tajemniczość epoki lat 40. w Nowym Jorku. Opowiadanie było chwalone za subtelne ukazanie relacji międzyludzkich, a także za narracyjną finezję, dzięki której czytelnicy odczuwali zarówno lekkość, jak i melancholię historii.
Przejście do filmowej adaptacji Edwardsa skłoniło uczestników do porównań między książką a obrazem. Zauważono, że reżyser zdecydowanie podkreślił romantyczny wątek, co zostało podkreślone przez wybitną kreację Audrey Hepburn w roli Holly. Atmosfera glamouru i elegancji Nowego Jorku lat 40. została z powodzeniem przeniesiona na ekran, a ikoniczna scena, w której Hepburn delektuje się śniadaniem przed witryną Tiffany’ego, stała się integralną częścią kultury filmowej. Dyskutanci podkreślali, że mimo pewnych różnic między opowiadaniem a filmem, obie formy sztuki miały swoje unikalne zalety. Adaptacja Edwardsa została doceniona za oddanie klimatu i stylu oryginału, choć z pewnym skoncentrowaniem na aspektach romantycznych. Przy tym, uwzględniono również kreatywne interpretacje niektórych postaci i wątków, co przyczyniło się do unikalności filmu.
Podsumowując, dyskusja w klubie książkowym dotycząca “Śniadania u Tiffany’ego” skupiła się na uznaniu zarówno literackiej wartości opowiadania Capotego, jak i filmowej adaptacji Edwardsa. Oba dzieła zostały docenione za indywidualne walory artystyczne, a debata zaznaczyła istotne aspekty charakterystyczne dla każdej z form.
Zdjęcie: plakat do filmu Śniadanie u Tiffany’ego, autor Robert McGinnis. “Copyright © 1961 by Paramount Pictures Corporation and Jurow Shepherd Productions.”
Logo DKKiF: Book by Komkrit Noenpoempisut from the Noun Project