Filozofia dramy artystów-twórców : dzieło, portret, maska : analiza wybranych dzieł dramowych. T. 2
Zokł.: "Filozofia dramy..." to obszerna, dwutomowa praca o charakterze interdyscyplinarnym. Autorka postawiła sobie za cel zrekonstruowanie znaczenia, jakie drama posiada dla artystycznego procesu twórczego. Z tego względu tematyka ta obejmuje zarówno estetykę, filozofię, a także - po części - antropologię kultury, psychologię i socjologię, literaturoznawstwo, teatr (.). Autorka rekonstruuje w nim znaczenie dramy w procesie
twórczym artysty, by w II części refleksję teoretyczną umieścić w perspektywie historii sztuki. (.) zawiera szerokie omówienie twórczości artystycznej, a także analizy wybranych obrazów malarstwa. (.) Prowadzenie analizy oparte na dobrej znajomości tematu (...) na uznanie zasługuje dobre ugruntowanie teoretyczne poruszanych zagadnień i duża erudycja (.) prof. dr hab. Adam Grzeliński (.) Praca pani dr Grażyny Zielińskiej jest próbą ukazania roli i znaczenia dramy w dialektycznie rozumianym procesie twórczym oraz oryginalną (autorską) próbą zastosowania dramy do analizy dzieł malarskich. Autorka bada związek między dramą a malarstwem oraz możliwości wykorzystania dramy (różnych strategii dramowych) do rozwoju potencjału twórczego artysty (w szczególności jego wyobraźni).(.) Filozofię dramy pani Zielińska przedstawia głównie w kontekście historii sztuki i estetyki (autorka jest artystką-malarką, konserwatorką dzieł sztuki a także pedagogiem dramy i instruktorką teatralną), ale też liczne są w jej pracy odniesienia do innych dziedzin wiedzy (.) W rozdziale teoretycznym pani Zielińska wprowadza czytelnika w niezwykle bogaty znaczeniowo świat dramy przytaczając różne, znane w literaturze przedmiotu jej definicje. Nie ogranicza się przy tym do zwykłego wyliczenia stanowisk, ale proponuje własne definicje dramy.(.) Nadrzędnym celem dramy jest doprowadzenie jej uczestników do stanu świadomej umiejętności słuchania swego głosu Sumienia. Sformułowanie przez autorkę własnej koncepcji dramy to efekt nie tylko znakomitej znajomości historii i teorii dramy o czym świadczy ilość przytoczonych w tym rozdziale prac poświęconych bezpośrednio lub pośrednio dramie, ale też efekt wieloletniego jej praktykowania. (.) Pani Zielińska omawia m.in. metody dramy, dramę jako styl życia, dramę w kontekście zdrowia psychicznego, dramę w teatrze i sztuce klasycznej (.). Z metod dramowych jako pierwszą autorka omawia metodę "wczucia" Edyty Stein, metodę bliską autorce, jako że w pracy sama stosuje m.in. metodę fenomenologiczną. dr hab. prof. UWM Ewa Starzyńska-Kościuszko Pani dr Grażyna Zielińska od wielu lat poszukuje nowych możliwości wprowadzania sztuki do procesu edukacji. Jest zainteresowana przede wszystkim różnymi sposobami łączenia nauczania z wychowaniem poprzez teatr i malarstwo, z zastosowaniem technik improwizacyjnych. Traktując człowieka całościowo (holistycznie), odczuwa potrzebę docierania do głębokich pokładów jego psychiki i wyposażania uczestnika dramy w filozofię życiową, która wyrasta z fundamentalnych wartości chrześcijańskich.Technikami teatralnymi Artystka posługiwała się od dawna w czasie zajęć dla dzieci i dorosłych, najpierw intuicyjnie, a potem profesjonalnie, po ukończeniu rocznego szkolenia, którego organizatorem był Polski Ośrodek Międzynarodowego Stowarzyszenia Teatrów dla Dzieci i Młodzieży - ASSITEJ. (.) Rozległa wiedza z różnych dziedzin nauki i sztuki, kreatywność i oryginalność myślenia, ujawniające się w trakcie wykonywania zadań, wyzwalały inwencję zespołu nauczycieli i wzbogacały jego doświadczenia, zwłaszcza w zakresie edukacji przez teatr, malarstwo czy rzeźbę. Wszystko to sprzyjało odkrywaniu kolejnych możliwości funkcjonowania dramy jako metody pracy w szkole i innych placówkach, nie tylko oświatowych, ale i artystycznych. (.) Nadrzędny cel, jakiemu podporządkowała swoje działania, Autorka książki określa następująco: Przyciąganie człowieka ku najwyższemu dobru poprzez akty twórcze. Na tym polega moc i magia dramy Grażyny Zielińskiej.
Zobacz pełny opisOdpowiedzialność: | Grażyna Zielińska. |
Hasła: | Drama (pedagog.) Twórczość Malarstwo (szt.plast.) - historia |
Adres wydawniczy: | Kraków : Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych "Universitas", cop. 2013. |
Opis fizyczny: | 277 s. ; 24 cm. |
Uwagi: | Bibliogr. s. 259-277. |
Skocz do: | Inne pozycje tego autora w zbiorach biblioteki |
Dodaj recenzje, komentarz |
- I Część
- KONCEPCJA PRACY
- 1. Problemy i cele badań 9
- 1.1. Wstęp 9
- 1.2. Przedstawienie problemu 9
- 1.3. Wybór definicji dramy dla podjętej problematyki i celu badań 12
- 1.4. Miejsce dramy w sztuce (malarstwo); zarys stanu badań 13
- 1.5. Problematyka i cele podejmowanych badań 17
- 1.6. Problemy badawcze (cele) pracy – główne i szczegółowe 22
- 2. Metody badań 23
- 2.1. Metody i założenia metodologiczne badań własnych 23
- 2.2. Badania jakościowe 23
- 2.3. Studium przypadku 25
- 2.4. Wywiady 25
- 2.5. Badania biograficzne 26
- 2.6. Narracja biograficzna 26
- 2.7. Biografia jednostki i autobiografia – metoda mieszana 27
- 2.8. Badania heurystyczne 28
- 2.9. Metoda fenomenologiczna 28
- 2.10. Metoda hermeneutyczna 29
- 2.11. Teologia ikony i hermeneutyka 30
- 2.12. Metoda ikoniczna z dramą 32
- 2.13. Psychologiczna kategoria doświadczenia 34
- 3. Procedura badań i przebieg doświadczenia 36
- 3.1. Badania własne i przebieg doświadczenia 36
- II Część
- FILOZOFIA DRAMY W OBRAZACH PORTRETOWYCH
- (analiza wybranych mistrzów i dzieł sztuki)
- 1. Wprowadzenie – twórczość malarska – drama, portret, maska 38
- 2. Drama w dziełach sztuki malarstwa europejskiego... od XIII do XX wieku 42
- 2.1. Miniatura z Psałterza Potockich Pojmanie (poł. XIII wieku) miniatura, papier 42
- 2.2. Giotto Pocałunek Judasza z fresków z kaplicy Arena w Padwie (I ćw. XIV w.);
- 1305 rok, polichromia ścienna, płótno, olej 44
- 2.3. Albrecht Dürer Autoportrety (XIV/XV w.) płótno 47
- 2.4. Andrzej Rublow Trójca Święta (I ćw. XV w.) deska 51
- 2.5. Jan van Eyck Małżeństwo Arnolfinich (I poł. XV w.) olej, deska 67
- 2.6. Rogier van der Weyden Zdjęcie z krzyża (I poł. XV w.) olej, deska 76
- 2.7. Leonardo da Vinci „Ostatnia Wieczerza” (koniec XV w.) polichromia ścienna 77
- 2.8. Hieronim Bosch Niesienie krzyża (I ćw. XVI w.) olej, deska 81
- 2.9. Hans Holbein Młodszy Ambasadorowie (I poł. XVI w.) olej, płótno 84
- 2.10. Pieter Bruegel Starszy Ślepcy (II poł. XVI w.); olej, deska 87
- 2.11. Caravaggio Złożenie do grobu (I ćw. XVII w.) płótno, olej 90
- 2.12. Rembrandt van Rijn Syn marnotrawny (II ćw. XVII w.) płótno, olej 92
- 2.13. Hendrick Ter Brugghen Niewierność Świętego Tomasza (I poł. XVII w.)
- olej, płótno 102
- 2.14. William Hogarth Autoportret z psem (XVIII w.), płótno, olej 105
- 2.15. Pierre Subleyaras Pracownia malarza (połowa XVIII w.) olej, płótno 113
- 2.16. Francis Bacon Autoportrety (koniec XX w.) olej, płótno 118
- 3. Drama w malarstwie portretowym polskim... z przełomu XIX/XX 125
- 3.1. Jan Matejko Hołd Pruski, płótno (XIX w.) 125
- 3.2. Jacek Malczewski Autoportrety, płótno, karton 132
- 3.3. Marian Bohusz-Szyszko Chrystus Ukrzyżowany, płótno (II poł. XX w.) 149
- 3.4. Stanisław Ignacy Witkiewicz Portrety, płótno, papier (XIX/XX w.) 152
- 3.5. Tadeusz Kantor Autoportrety, płótno, papier (XX w.) 159
- 4. Drama w obrazie malarskim – autoportret... autora-artysty 166
- 4.1. Grażyna Zielińska – Autoportret duszy-moje Sumienie, dyptyk, płótno (XX w.) 166
- WYNIKI BADAŃ
- (wybrane zagadnienia)
- 1. Drama w twórczości artysty; twarz dramowych twórców
- (wybrane zagadnienia) 177
- 1.1. Drama w procesie twórczym malarza-autora 177
- 1.2. Tożsamość artysty – zasłanianie i odsłanianie prawdy 183
- 1.3. Sacrum – droga mistyki a droga uczonego 191
- 1.4. Analiza dzieł europejskich twórców dramy w malarstwie 193
- 1.5. Refleksja nad filozofią twarzy i maski w sztuce 196
- 1.6. Gęba – zaprzeczeniem człowieczeństwa 214
- 1.7. Portret i autoportret jako poszukiwanie tożsamości człowieka 217
- 1.8. Twarz jako lustro dla twórców 223
- 2. Rola wyobraźni w dramie artysty 228
- 2.1. Wyobraźnia dramowa dla artysty 228
- 3. Uwagi końcowe i wnioski 229
- 3.1. Wyniki badań (wybrane zagadnienia) 229
- 3.2. Podsumowania 237
- 4. Wyniki badań po latach, kontynuacja tematu 238
- 4.1. Wnioski–luźne myśli 238
- 4.2. Fenomenologia dramy w malarstwie polskim 242
- 4.3. Autorskie strategie dramowe pomocne dla sztuki 242
- 4.4. Autorska technika pisania książki 243
- 4.5. Rysunek i drama – diagnoza dla sztuki, psychologii i filozofii 245
- 4.6. Metoda dramowa „dramatyka” – „wchodzenie do obrazu” 246
- 4.7. Wnioski dla edukacji historyków sztuki, artystów i filozofów 247
- 5. Podsumowanie wniosków istotnych dla dramy 249
- ZAKOŃCZENIE 251
- LITERATURA 259
Zobacz spis treści
Sprawdź dostępność, zarezerwuj (zamów):
(kliknij w nazwę placówki - więcej informacji)
Czytelnia nr 16
Plac Inwalidów 3
ul. gen. Józefa Zajączka 8
Sygnatura: Magazyn: 37
Numer inw.: 22662
Dostępność: tylko na miejscu