Spis treści:

1. Spis treści:
2. Wykaz skrótów
3. Wstęp
4. Rozdział pierwszy
5. Istota negocjacji i mediacji w sferze publicznej
6. I. Negocjacje
7. 1. Pojęcie negocjacji
8. 2. Przedmiot negocjacji
9. 3. Formy i charakter prowadzenia negocjacji w sferze publicznej
10. A. Negocjacje dwustronne, wielostronne i wielo-dwustronne
11. B. Negocjacje o charakterze formalnym i nieformalnym
12. C. Negocjacje jawne i niejawne
13. 4. Etapy procesu negocjacji
14. A. Faza przedwstępna
15. B. Faza wstępna negocjacji
16. C. Faza właściwych rozmów
17. D. Faza sporządzania dokumentów końcowych
18. E. Faza akceptacji (faza ratyfikacyjna i publikacyjna)
19. * II. Mediacje
20. 1. Pojęcie i mechanizm mediacji
21. 2. Rola mediatora w procesie mediacji
22. A. Rola mediatora a idea mediacji
23. B. Nawiązanie kontaktu pomiędzy stronami mediacji
24. C. Umożliwianie prowadzenia mediacji i jej moderowanie
25. D. Pośredniczenie w rozmowach pomiędzy stronami mediacji
26. E. Przyjmowanie stanowisk stron mediacji
27. F. Doradzanie stronom mediacji możliwych rozwiązań
28. G. Udzielanie fachowych wyjaśnień co do znaczenia okoliczności faktycznych i prawnych
29. H. Mediator jako osoba pomagająca stronom mediacji sformułować tekst porozumienia
30. III. Regulacja prawna negocjacji i mediacji w sferze publicznej
31. 1. Zakres regulacji prawnej
32. 2. Regulacja kompetencji do podejmowania czynności w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
33. 3. Regulacja prawna procedur i zakresu czynności
34. IV. Struktury administracji publicznej i podmioty w procesie negocjacji i mediacji w sferze publicznej
35. 1. Mediacje i negocjacje a struktury administracji publicznej
36. 2. Podmioty uczestniczące w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
37. A. Strony negocjacji i ich przedstawiciele
38. B. Zespoły negocjacyjne
39. C. Podmioty infrastrukturowe
40. D. Fachowcy w negocjacjach
41. 3. Podmioty uczestniczące w mediacjach
42. * V. Formy i metody działania administracji stosowane w negocjacjach i mediacjach
43. Literatura wykorzystana w rozdziale
44. * Rozdział drugi
45. Zakres przedmiotowy negocjacji w sferze publicznej
46. I. Negocjacje prowadzące do zawierania umów publicznoprawnych
47. 1. Charakter negocjacji prowadzących do zawarcia umowy publicznoprawnej
48. 2. Negocjowanie umów publicznoprawnych zawieranych przez jednostki samorządu terytorialnego
49. A. Negocjacje w celu utworzenia stowarzyszeń jednostek samorządu terytorialnego
50. B. Negocjacje w celu utworzenia związków międzygminnych i związków powiatów
51. C. Negocjacje w celu utworzenia porozumień komunalnych
52. D. Negocjacje w celu utworzenia porozumień jednostek samorządu terytorialnego
53. 3. Negocjowanie kontraktów wojewódzkich
54. 4. Negocjowanie porozumień administracyjnych zawieranych w trybie art. 31 ustawy o administracji rządowej w województwie
55. II. Negocjacje w ramach stosunków cywilnoprawnych zawieranych przez podmioty w sferze publicznej
56. 1. Negocjacje przy zawieraniu i realizacji umów cywilnoprawnych
57. 2. Negocjacje w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego
58. III. Negocjacje w strukturach administracji publicznej
59. 1. Negocjacje w organach kolegialnych administracji publicznej
60. 2. Negocjacje w organach wspólnych
61. 3. Negocjacje prowadzące do powierzenia funkcji albo obsadzenia stanowiska
62. IV. Negocjacje w stosunkach z obywatelami i adresatami działań administracji
63. 1. Negocjacje w ramach postępowania wnioskowego w trybie działu VII k.p.a. i w przedprocesowym stadium wyjaśniania sprawy
64. 2. Negocjacje lobbingowe i lobbing w negocjacjach
65. 3. Negocjacje obywatelskie i społeczne
66. V. Negocjacje policyjne i kryzysowe
67. VI. Negocjacje międzynarodowe
68. 1. Zakres negocjacji międzynarodowych
69. 2. Negocjacje międzynarodowe jako forma rozwiązywania sporów
70. 3. Negocjacje międzynarodowe służące podjęciu współpracy
71. VII. Negocjacje akcesyjne
72. Literatura wykorzystana w rozdziale
73. * Rozdział trzeci
74. Zakres przedmiotowy działań mediacyjnych w sferze publicznej
75. I. Mediacje w sferze publicznej odbywające się na etapie postępowania sądowego
76. 1. Mediacje przed sądem administracyjnym
77. A. Podstawa prawna
78. B. Znaczenie instytucji
79. C. Procedura postępowania
80. D. Zasady prowadzenia postępowania mediacyjnego przed sądem administracyjnym
81. E. Środki odwoławcze
82. 2. Mediacje w postępowaniu cywilnym, w którym uczestniczą podmioty o statusie publicznoprawnym
83. A. Podstawa prawna
84. B. Znaczenie instytucji
85. C. Procedura postępowania
86. D. Wymogi ustawowe odnośnie osoby mediatora
87. E. Skutki mediacji
88. II. Mediacja w postępowaniu administracyjnym i przed organem administracji
89. 1. Znaczenie prowadzenia mediacji w postępowaniu administracyjnym i przed organem administracji
90. 2. Mediacje prowadzące do zawarcia ugody administracyjnej
91. A. Podstawa prawna
92. B. Znaczenie instytucji
93. C. Procedura postępowania
94. D. Pozycja organu administracji jako mediatora w postępowaniu ugodowym
95. E. Środki odwoławcze i środki prawne
96. F. Skutki zawarcia ugody administracyjnej
97. 3. Mediacje prowadzone przy zawieraniu ugód regulowanych przepisami prawa materialnego
98. A. Mediacje przed Prezesem Urzędu Komunikacji Elektronicznej
99. a. Podstawa prawna i znaczenie instytucji
100. b. Postępowanie mediacyjne
101. B. Mediacje w prawie łowieckim
102. a. Podstawa prawna i znaczenie instytucji
103. b. Postępowanie mediacyjne
104. C. Mediacje prowadzące do zawarcia ugody w postępowaniu w przedmiocie rozgraniczania nieruchomości
105. a. Podstawa prawna
106. b. Znaczenie instytucji
107. c. Procedura postępowania
108. D. Mediacje prowadzone w celu zawarcia ugody regulowanej prawem wodnym
109. E. Mediacje przed wojewódzkim inspektorem Inspekcji Handlowej
110. a. Podstawa prawna
111. b. Znaczenie instytucji
112. c. Procedura postępowania
113. III. Mediacje w świetle prawa karnego i procedury karnej
114. 1. Sprawiedliwość naprawcza i jej instytucje w Polsce
115. 2. Mediacje pomiędzy sprawcą a pokrzywdzonym w postępowaniu przygotowawczym
116. A. Podstawa prawna
117. B. Znaczenie instytucji
118. C. Zasady odnoszące się mediacji w postępowaniu przygotowawczym
119. D. Wymogi prawne dotyczące mediatora
120. E. Procedura postępowania mediacyjnego
121. F. Wady regulacji prawnej mediacji pomiędzy pokrzywdzonym a sprawcą
122. IV. Mediacje międzynarodowe
123. 1. Mediacje wśród form rozwiązywania sporów międzynarodowych
124. 2. Przykłady uregulowań i instytucji mediacji w stosunkach międzynarodowych
125. A. Postanowienia ramowej konwencji Światowej Organizacji Zdrowia o ograniczeniu użycia tytoniu
126. B. Mediacje prowadzone w ramach Światowej Organizacji Handlu
127. Literatura wykorzystana w rozdziale
128. * Rozdział czwarty
129. Emocje w negocjacjach i mediacjach
130. I. Emocje, ich ekspresja i percepcja
131. 1. Rodzaje emocji
132. 2. Percepcja emocji
133. 3. Ekspresja emocji
134. 4. Ekspresja i percepcja emocji a kultura
135. II. Źródła emocji
136. 1. Procesy fizjologiczne jako źródła emocji
137. 2. Zachowanie jako źródło emocji
138. 3. Procesy poznawcze jako źródło emocji
139. III. Emocje kontrolujące w negocjacjach i mediacjach
140. 1. Znaczenie emocji dla działania
141. 2. Lęk
142. 3. Poczucie winy i wstydu
143. 4. Zakłopotanie
144. 5. Radość
145. * IV. Wywoływanie konformizmu dzięki emocjom. Techniki wpływu społecznego wykorzystujące wpływ emocji na ludzkie działanie
146. 1. Siła wybaczenia
147. 2. Technika nadstawiania drugiego policzka
148. 3. Indukowanie poczucia winy
149. A. Technika niekomunikowania wprost
150. B. Groźba zerwania emocjonalnej lub trwałej więzi
151. 4. Huśtawka emocjonalna
152. 5. Wykorzystywanie siły empatii
153. Literatura wykorzystana w rozdziale
154. * Rozdział piąty
155. Komunikacja w procesie negocjacji i mediacji w sferze publicznej
156. I. Komunikacja - niezbędny element negocjacji i mediacji
157. 1. Komunikacja społeczna
158. 2. Komunikowanie interpersonalne w mediacjach i negocjacjach
159. A. Strategie komunikacyjne
160. a. Wywoływanie uległości
161. b. Wywieranie wrażenia
162. c. Oszukiwanie
163. 3. Komunikowanie masowe
164. II. Komunikacja werbalna w negocjacjach i mediacjach
165. 1. Znaczenie języka
166. A. Język jako podstawowy czynnik umożliwiający komunikację
167. B. Język jako społeczna cecha wyróżniająca i określająca status społeczny
168. C. Język jako cecha określająca wiarygodność
169. D. Język jako narzędzie autoprezentacyjne
170. 2. Zjawiska z zakresu komunikacji werbalnej mające znaczenie w komunikowaniu w procesie negocjacji i mediacji
171. A. Teoria dostosowania mowy
172. B. Zjawisko językowej inklinacji międzygrupowej
173. C. Zjawisko języka poprawnego politycznie w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
174. D. Etykietowanie
175. 3. Rozumienie znaczenia wypowiedzi
176. A. Język prawny i prawniczy
177. B. Praktyka rozumienia znaczenia słów i wypowiedzi
178. 4. Międzykulturowe trudności w komunikacji werbalnej
179. III. Komunikacja niewerbalna w negocjacjach i mediacjach
180. 1. Znaczenie komunikacji niewerbalnej
181. 2. Elementy i kanały komunikacji niewerbalnej
182. A. Równoczesność komunikowania
183. B. Elementy behawioralne komunikacji w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
184. a. Ekspresja mimiczna twarzy
185. b. Okulezja
186. c. Kineza
187. d. Dotyk i utrzymywanie dystansu interakcyjnego
188. C. Elementy pozabehawioralne w negocjacjach i mediacjach
189. a. Wykorzystanie czasu
190. b. Sposób korzystania z przestrzeni i pozabehawioralne wyznaczniki statusu
191. c. Styl ubierania się
192. 3. Funkcje komunikacji niewerbalnej w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
193. A. Regulowanie interakcji
194. B. Wpływ na komunikację werbalną
195. a. Zastępowanie słów
196. b. Uzupełnianie i akcentowanie przekazu werbalnego
197. 4. Problem spójności sygnałów werbalnych i niewerbalnych
198. 5. Błędy w interpretacji w komunikacji niewerbalnej
199. Literatura wykorzystana w rozdziale
200. * Rozdział szósty
201. Kulturowe, psychologiczne i społeczne uwarunkowania procesu mediacji i negocjacji w sferze publicznej
202. I. Prawda, nieprawda i kłamstwo w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
203. 1. Prawda jako wartość
204. 2. Paradygmaty i aksjomaty
205. 3. Prawda, fałsz i kłamstwo
206. 4. Naukowe koncepcje prawdy
207. A. Prawda według Arystotelesa
208. B. Prawda kontekstowa
209. C. Teoria koherencyjna prawdy
210. D. Pragmatyczna teoria prawdy
211. E. Teoria konsensualna prawdy
212. 5. Kłamstwo w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
213. A. Rodzaje kłamstw i znaczenie kłamstwa
214. B. O "wykrywaniu" kłamstwa
215. 6. Prawda jako przedmiot regulacji prawnej w sferze publicznej
216. 7. Technika uświadamiania hipokryzji
217. II. Mediacje i negocjacje a kultura
218. 1. Percepcja zdarzeń, faktów i postaw warunkowana kulturowo
219. A. Zjawisko etnocentryzmu
220. B. Wpływ kultury na percepcję postaw i zachowań społecznych
221. 2. Kultura jako czynnik warunkujący zachowanie jednostki w odniesieniu do negocjacji i mediacji w sferze publicznej
222. A. Kulturowo-biologiczna determinacja ludzkiego zachowania
223. B. Kultura a stosunki międzyludzkie
224. C. Kultura a rozwiązywanie problemów i podejmowanie decyzji
225. D. Argumentacja i porozumienie a kultura
226. 3. Wpływ kultury systemu administracji publicznej na negocjacje i mediacje
227. III. Stereotypy a negocjacje i mediacje
228. 1. Pojęcie stereotypu i źródła stereotypów
229. 2. Wpływ stereotypów na ocenianie
230. A. Uprzedzenia
231. B. Dyskryminacja
232. IV. Mediacje i negocjacje a środowisko społeczne
233. 1. Mediacje i negocjacje a uwarunkowania socjologiczne
234. 2. Mediacje i negocjacje a uwarunkowania środowiska społecznego
235. V. Mediacje i negocjacje a osobowość i umiejętności mediatora oraz uczestników negocjacji
236. 1. Uwarunkowania wpływu osobowości uczestników negocjacji i mediacji na ich przebieg
237. 2. Cechy i umiejętności uczestników negocjacji i mediatora mogące zwiększyć sukces prowadzonych rozmów
238. A. Wysoka samoocena i poczucie dużej skuteczności własnej
239. B. Cierpliwość, wytrwałość
240. C. Umiejętność koncentracji na przedmiocie rozmów
241. D. Umiejętność panowania nad emocjami
242. E. Dociekliwość
243. F. Niska skłonność do autorytaryzmu
244. VI. Mediacje i negocjacje a płeć ich uczestników
245. 1. Biologiczne i kulturowe różnice między płciami
246. 2. Warunkowane płcią społeczne reakcje i umiejętności a negocjacje i mediacje
247. A. Aprobata i konflikt
248. B. Empatia
249. C. Pamięć emocjonalna i percepcja sygnałów emocjonalnych
250. D. Gniew
251. VII. Autoprezentacja w mediacjach i negocjacjach w sferze publicznej
252. 1. Psychologiczne i społeczne uwarunkowania autoprezentacji w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
253. 2. Błędy w postrzeganiu innych, które mogą wpływać negatywnie na przebieg i wynik negocjacji i mediacji w sferze publicznej
254. A. Podstawowy błąd atrybucji
255. B. Błąd aureoli
256. 3. Strategie autoprezentacyjne w negocjacjach i mediacjach
257. A. Strategie usprawiedliwiające możliwą porażkę
258. a. Samoutrudnianie
259. b. Deklarowane upośledzenie
260. c. Behawioralne wzmacnianie rywala
261. B. Autoprezentacja wybiórcza i wymijająca
262. 4. Zasady autoprezentacji warunkowane protokołem dyplomatycznym
263. A. Formalizacja zasad
264. B. Zasady odnoszące się do ubioru
265. C. Zasady określające wzajemne kontakty
266. a. Używanie tytułów odnoszących się do funkcji zawodowych i naukowych
267. b. Zaproszenia i odpowiadanie na zaproszenia
268. c. Zasady sporządzania i używania biletów wizytowych
269. VIII. Mediacje i negocjacje a opinia publiczna
270. Literatura wykorzystana w rozdziale
271. * Rozdział siódmy
272. Techniki wpływu społecznego i taktyki wykorzystywane w mediacjach i negocjacjach w sferze publicznej
273. I. Kontakt bezpośredni i inne rodzaje kontaktu w mediacjach i negocjacjach
274. 1. Rodzaje kontaktu w negocjacjach i mediacjach
275. 2. Bezpośredniość kontaktu a efektywność komunikacji i wywoływanie uległości w mediacjach i negocjacjach w sferze publicznej
276. II. Techniki odwołujące się do mechanizmów autoprezentacyjnych i egotystycznych w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
277. 1. Technika personalnego zwracania się do partnera rozmów w trakcie publicznych negocjacji lub mediacji
278. 2. Technika wykorzystywania incydentalnego podobieństwa
279. 3. Technika świadka interakcji
280. 4. Prawienie komplementów
281. III. Taktyki związane z wywieraniem presji
282. 1. Presja w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
283. 2. Taktyka milczenia
284. 3. Argument zastosowania środków ochrony prawnej w negocjacjach i mediacjach
285. 4. Wywieranie presji przy użyciu groźby przemocy w mediacjach i negocjacjach w sferze publicznej
286. A. Przemoc jako argument i przedmiot rozmów w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
287. B. Regulacja prawna skutków zagrożenia przemocą w kontaktach międzyludzkich jako czynnik mający związek z negocjacjami i mediacjami w sferze publicznej
288. C. Regulacja prawna problemu zagrożenia wojną i interwencją zbrojną
289. 5. Taktyka presji faktów
290. 6. Wykorzystanie presji czasu
291. 7. Taktyka faktów dokonanych
292. * IV. Sekwencyjne techniki wpływu społecznego
293. 1. Zasady wywierania wpływu społecznego przy zastosowaniu technik sekwencyjnych
294. 2. Technika stopy w drzwiach
295. 3. Technika drzwi zatrzaśniętych przed nosem/drzwiami w twarz
296. 4. Technika niskiej piłki
297. 5. Taktyka dobrego i złego/dobrego i złego policjanta
298. V. Taktyki negocjacyjne ułatwiające targowanie się w negocjacjach w sferze publicznej
299. 1. Technika wygórowanych żądań
300. 2. Taktyka wyższej instancji
301. 3. Sugerowanie potrzeby wzajemności
302. 4. Niestanowcza odmowa na wstępie
303. VI. Wykorzystywanie przekonującego działania autorytetu
304. 1. Co i kto może wystąpić w roli autorytetu w negocjacjach i mediacjach
305. 2. Znaczenie autorytetu
306. 3. Techniki kreowania i uświadamiania autorytetu
307. VII. Bodźce odbierane bez bezpośredniego udziału świadomości i manipulowanie zapachem w negocjacjach i mediacjach
308. 1. Wykorzystanie bodźców podprogowych i innych bodźców odbieranych bez bezpośredniego udziału świadomości w negocjacjach i mediacjach
309. A. Mechanizm oddziaływania
310. B. Mimowolne zapamiętywanie
311. C. Wpływ na preferencje i sądy interpersonalne
312. D. Możliwe obszary zastosowań w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
313. 2. Wykorzystanie efektów wywieranych przez zapach w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
314. A. Zjawisko zapachu
315. B. Zapach a wywieranie wpływu społecznego
316. Literatura wykorzystana w rozdziale
317. * Rozdział ósmy
318. Trudności i niebezpieczeństwa w negocjacjach i mediacjach i sposoby przeciwdziałania im
319. I. Zjawiska socjologiczne i psychologiczne mogące być zagrożeniem dla sprawnego przebiegu negocjacji lub mediacji
320. 1. Syndrom myślenia grupowego
321. A. Opis zjawiska
322. B. Symptomy myślenia grupowego
323. 2. Konflikty w trakcie negocjacji i mediacji
324. A. Konflikty strukturalne
325. B. Konflikty interpersonalne
326. C. Konflikty interesów
327. D. Konflikty wartości
328. II. Obrona przed presją i zachowaniami ofensywnymi w negocjacjach i mediacjach
329. 1. Celowość obrony
330. 2. Sprawdzanie realności groźby
331. 3. Gra na zwłokę
332. 4. Taktyki negocjacyjne i techniki wpływu społecznego, które mogą być stosowane w warunkach presji
333. A. Taktyka salami, taktyka małych kroków
334. B. Taktyka tysiąca pretekstów (wyjątków)
335. C. Technika zdartej płyty
336. D. Technika przedefiniowania sytuacji
337. 5. Wybrane sposoby odpierania zachowań ofensywnych
338. A. Zachowania ofensywne w negocjacjach i mediacjach
339. B. Reakcja na ofensywne pytania
340. III. Przeciwdziałanie zaburzeniom płynności toku rozmów i ryzyku zerwania rozmów w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
341. 1. Identyfikacja zagrożeń dla trwania i płynności negocjacji
342. 2. Strategie pozwalające być przygotowanym na najgorsze
343. A. Określenie zakresu rozmów
344. B. Plan B, C, D?
345. C. Ustalenie scenariusza rozmów
346. 3. Strategie pokonywania trudności
347. A. Zmiana lub modyfikacja stylu prowadzenia rozmów
348. B. Mediacje w negocjacjach
349. C. Zmiana składu zespołów uczestników rozmów
350. D. Zmiana scenariusza rozmów
351. E. Metoda maratonu
352. F. Metoda konfesjonału
353. Literatura wykorzystana w rozdziale
354. * Rozdział dziewiąty
355. Sporządzanie dokumentów podczas negocjacji i mediacji w sferze publicznej
356. I. Zasada pisemności w negocjacjach i mediacjach w sferze publicznej
357. 1. Zasada pisemności jako wymóg prawny
358. A. Zakres regulacji prawnej
359. B. Wzorce porozumień określone w Europejskiej konwencji ramowej o współpracy transgranicznej między wspólnotami i władzami terytorialnymi
360. C. Zachowanie formy pisemnej w mediacjach
361. 2. Zasada pisemności jako wymóg rozsądku
362. A. Utrwalanie przebiegu rozmów
363. B. Przedstawianie ofert
364. a. Forma i jakość edycji
365. b. Korekta tekstu
366. II. Dokumenty sporządzane podczas negocjacji i mediacji
367. 1. Dokumenty do własnego użytku stron
368. 2. Pisemne ustalenia wstępne
369. A. Wstępne ustalenia
370. B. Scenariusz negocjacji i terminarz mediacji
371. 3. Protokoły i stenogramy
372. 4. Listy intencyjne
373. 5. Rezolucje, umowy i ugody
374. A. Ogólne zasady sporządzania dokumentów końcowych
375. a. Udział specjalistów i korekta
376. b. Udział stron rozmów i kompetentnych organów w sporządzaniu umowy
377. c. Parafowanie i podpisanie umowy, ugody bądź aktu
378. 4. Zatwierdzenie i ratyfikacja
379. Literatura wykorzystana w rozdziale
380. Zbiór materiałów dydaktycznych
381. I. Propozycje tematów prac zaliczeniowych
382. II. Propozycje tematów prac magisterskich/licencjackich
383. III. Testy sprawdzające wiedzę
384. IV. Odpowiedzi do testów
385. Wykaz literatury *

Zobacz spis treści

---